Czy Europa doczeka „wspólnego nieba”? „Wspólne rozwiązania są bardzo potrzebne”

Podczas debaty poświęconej wyzwaniom w zarządzaniu przestrzenią powietrzną rozmawiano m.in. o przyjętej niedawno w Brukseli deklaracji europejskich zarządców przestrzeni powietrznej, która wyznacza kierunek dążeń do stworzenia „wspólnego nieba” i wdrażania nowych technologii do kontroli ruchu lotniczego. Dokument wskazuje także techniczne możliwości dołączania do porozumienia kolejnych partnerów. Ma być on kolejnym po tegorocznym rozpoczęciu współpracy europejskich agencji kontroli ruchu w zakresie walki z opóźnieniami lotniczymi etapem niwelowania różnic technologicznych pomiędzy poszczególnymi krajami i wspólnego dążenia do jednolitych celów.

PAŻP: Współpraca powinna mieć jeszcze szerszy zakres

– Bardzo istotne w podpisanej również przez nas deklaracji jest to, że zakłada ona ścisłą współpracę wszystkich zainteresowanych stron – komentował Janusz Janiszewski, p.o. prezesa Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej. W porozumieniu wzięły udział także porty lotnicze i przewoźnicy. – To wspólnie z nimi kształtujemy sieć lotniczą – podkreślał prelegent.

Dodał, że rozwiązania wdrażane w przyszłości powinny zakładać współpracę w zakresie jeszcze szerszym. – Potrzebujemy „wszystkich rąk na pokład” – przekonywał, podając za przykład pracowników handlingu. Ocenił przy tym, że choć opisywane już na naszych łamach rozwiązania prezentowane przez Razvana Bucuroiu przynoszą rezultaty, należy liczyć się z dalszym wzrostem rynku lotniczego i koniecznością poszukiwania kolejnych usprawnień. Można ich dokonać m.in. dzięki bardziej sieciowemu spojrzeniu na całą europejską przestrzeń powietrzną.

Janusz Janiszewski wskazał również, że potrzebna jest implementacja dynamicznej konfiguracji przestrzeni powietrznej (DAC), która pozwoli rozwiązać problem braku pojemności. Prezes PAŻP podkreślił, że dzięki podjętym działaniom udało się zredukować ilość opóźnień generowanych w przestrzeni powietrznej do 0,25 na minutę, a latem 2019 nawet do 0,18.

– Potrzebujemy wsparcia przemysłu, żeby łatwo połączyć i wymienić informacje pomiędzy dwoma rodzajami systemów – do przewidywania trajektorii lotu oraz DAC. Konieczne do tego będzie zwiększenie zatrudnienia kontrolerów i odpowiednie zarządzanie procesem zmiany – dodał Janusz Janiszewski.

Wyzwania to przepustowość, interoperacyjność, elastyczność i odporność systemów

– Myślę, że w przypadku tych wyzwań przemysł, a w szczególności my, możemy dostarczyć rozwiązania – ocenił José Luis González Paz, przedstawiciel Indry, który zdefiniował przy tym stojące jego zdaniem przed branżą lotniczą problemy, na które odpowiedź przynieść mogą nowe rozwiązania technologiczne. – Odpowiadają one na wyzwania związane z przepustowością, wydajnością, interoperacyjnością oraz odpornością systemów, a jednocześnie podnoszą poziom bezpieczeństwa – stwierdził.

Mówił, że strategia jego firmy wskazuje na rozwiązania natury strukturalnej (dotyczące kształtu systemu) oraz natury operacyjnej (funkcjonalnej). Do pierwszej grupy zaliczyć można centra danych oraz wirtualizację. Miejsca przechowywania informacji byłyby od siebie geograficznie oddalone i oddzielone pod względem połączeń danych, dzięki czemu system stanie się między innymi bardziej odporny na ataki cybernetyczne i fizyczne. W zakresie rozwiązań funkcjonalnych, technologia może znacznie poprawić świadomość sytuacji w przestrzeni powietrznej, zmniejszając obciążenie kontrolerów ruchu, a zatem podnosząc wydajność ich pracy i zwiększając pojemność przestrzeni.