Boeing 787 po raz pierwszy w historii wylądował na Antarktydzie! Droga Dreamlinera Norse Atlantic Airlines wiodła „na zamarzniętą pustynię” z Oslo przez południowoafrykański Kapsztad, a samolotem lecieli naukowcy oraz niezbędne, do funkcjonowania, zaopatrzenie antarktycznej stacji badawczej Troll.
Operowanie samolotem na Antarktydę jest niezwykle trudne we względu na wysoki mróz i brak konwencjonalnych dróg startowych. Do wykonania operacji lądowania i startu służy pokryta niebieskim lodem droga startowa o długości 3 000 metrów, która zbudowana została na lodowcu na wysokości 1 232 m n.p.m. W pobliżu lądowiska znajduje się stacja Badawcza Troll, która położona jest 235 kilometrów od wschodniej części wybrzeża Księżnej Marty, na Ziemi Królowej Maud, na Antarktydzie.
Szerokokadłubowy boeing wyleciał w kierunku Republiki Południowej Afryki z Oslo, 13 listopada. W Kapsztadzie, który uznawany jest za najpiękniej położone miasto na świecie, samolot spędził 40 godzin. 15 listopada, o godz. 23:03 czasu lokalnego, B787-9 (LN-FNC) wyleciał z kapsztadzkiego portu lotniczego i skierował się na południe, w stronę Antarktydy. Dreamliner wylądował na zamarzniętym kontynencie po prawie pięciu godzinach lotu, o godz. 02:01. Lądowaniu sprzyjała piękna pogoda. Na biegunie południowym, kiedy w Polsce jest jesień lub zima, trwa dzień polarny – słońce nigdy nie zachodzi zza horyzont. Po czterech godzinach postoju, „Liniowiec Marzeń” wyleciał z portu/lądowiska Troll.
Dreamliner Norse Atlantic Airlines nie jest pierwszym samolotem, który wylądował na antarktycznym lodowcu.
B737 MAX 8 czeskich linii Smartwings już
trzykrotnie gościł na Biegunie Południowym. Na lądowisku w stacji Troll wylądował również
airbus A340 linii Hi Fly – był to pierwszy raz, kiedy na Antarktydzie wylądował samolot szerokokadłubowy.
Specjalne przygotowanie do lotu
Lądowanie na lodowcu wymaga specjalnie przeszkolonej załogi. Przygotowanie do realizacji takiej operacji trwa przeważnie wiele miesięcy. Cała operacja, jak i lądowanie na Antarktydzie odbyły się beż żadnych komplikacji. Piloci przed wylotem z Oslo musieli przejść specjalne szkolenie, aby zapoznać się z okolicą i lądowiskiem, gdyż droga startowa w pobliżu stacji badawczej nie jest drogą startową w dosłownym rozumieniu tego słowa. Wszyscy członkowie załogi przeszli również szkolenie z przetrwania w warunkach występujących na Antarktydzie. Samolot był wyposażony w zestawy survivalowe, w tym odzież polarową dla załogi, a także kilka krytycznych części zapasowych samolotu, gdyby jakiś komponent uległ awarii i konieczna była naprawa.
Prowadzona przez Norweski Instytut Polarny stacja dedykowana jest monitoringowi środowiska i klimatu, przeprowadzaniu badań naukowych czy mapowania. Co jakiś czas, technicy ze stacji badawczej, mierzą grubość pokrywy lodowej drogi startowej, aby precyzyjnie zaplanować operację lądowania oraz czas i długość drogi hamowania. Powierzchnia drogi startowej, aby umożliwione było bezpieczne prowadzenie startów i lądowań, jest przygotowywana przez Norweski Instytut Polarny.
Ciągły monitoring pogody
W przypadku realizacji specjalnego lotu na Antarktydę, największy wpływ na bezpieczne wykonanie operacji ma pogoda. Przez pięć dni przed lotem, warunki pogodowe są ściśle monitorowane m.in. przez niemieckie instytuty meteorologiczne DWD i AWI, które posiadają zasoby danych pogody na Antarktydzie. Do tego typu operacji służba kontroli ruchu lotniczego przydziela co najmniej jednego dyspozytora, który stale monitoruje i ocenia stan lądowiska oraz pogodę, a w przypadku jakichkolwiek zmian warunków meteorologicznych pozostaje w kontakcie z załogą samolotu.
Nie ma możliwości zaplanowania wykonania lotu na lotnisko zapasowe, inne niż port Troll, które posiada cały niezbędny sprzęt, w tym m.in.: odpowiednią służbę przeciwpożarową, szyte na miarę mapy podejścia oraz doświadczony personel z Norweskiego Instytutu Polarnego. Ze względu na to, że jest to, że lądowisko w Troll jest tzw. lotniskiem izolowanym, w zasięgu, którego nie ma innych portów lotniczych, norweskie linie musiały uzyskać zgodę norweskiego Urzędu Lotnictwa Cywilnego na wykonanie takiej, niecodziennej, operacji.
Zapisz
się do newslettera:
