Katastrofa samolotu Superjet 100 Gazpromu w Rosji

Rosyjscy śledczy wszczęli dochodzenie po tym, jak Jakowlew Superjet 100 rozbił się w pobliżu miasta Kołomna, w obwodzie moskiewskim. Samolot wykonywał przebazowanie po przeprowadzonym przeglądzie technicznym w zakładzie produkcyjnym i ośrodku badawczym RSK MiG. Maszyna znajdowała się na lotnisku Tretiakowo od 6 maja do 12 lipca br. Warto dodać, że rozbity samolot nie miał pozwolenia na lot, przynajmniej tak twierdzi Ministerstwo Transportu (Rosaviatransnador) Federacji Rosyjskiej.

Jak podaje Flightradar24 na swoich social mediach, chociaż firma nie otrzymała danych o pozycji z tego lotu, to pojawiły się dane trybu Mode S, które obejmują dane o wysokości i prędkości wznoszenia/opadania. Pierwsza informacja została odebrana o godzinie 11:53:48 czasu UTC, natomiast ostatni sygnał dotarł o 11:59:04 czasu UTC z prędkością opadania o wartości -8 384 fpm (feet per minute), co sugeruje bardzo szybkie i niekontrolowane opadanie tej maszyny.

Rosyjskie ministerstwo ds. sytuacji nadzwyczajnych informowało, że samolot "rozbił się w lesie" z trzema członkami załogi na pokładzie, z których żaden nie przeżył tego zdarzenia. Międzypaństwowy Komitet Lotniczy (MAK) zidentyfikował samolot jako Superjeta o rejestracji RA-89049, który został dostarczony w 2015 r. do linii Gazpromavia, lotniczego oddziału firmy Gazprom i był wyposażony w silniki PowerJet SaM146. Warto dodać, że MAK powołał także specjalną komisję do zbadania wypadku, a holding United Aircraft Corporation (UAC) poinformował, że zapewni "wszelką niezbędną pomoc" w dochodzeniu.

Czwarte poważne zdarzenie

To w sumie czwarty wypadek SSJ100 od wejścia do służby w 2008 r. Pierwszy z nich miał miejsce w 2012 r. kiedy to Superjet rozbił się o zbocza wulkanu Salak w Indonezji. Na pokładzie znajdowało się 50 osób, w tym załoga maszyny. Samolot SSJ100 odbywał pierwszą pokazową trasę po Azji. Wszyscy na pokładzie zginęli. Kolejnym zdarzeniem było awaryjne lądowanie na międzynarodowym lotnisku Keflavik. Maszyna wykonywała jeden z ostatnich lotów testowych, które miały ocenić zdatność systemu automatycznego lądowania CAT IIIA w warunkach silnego bocznego wiatru (crosswindu). Samolot wykonywał rejs certyfikacyjny, a podczas lądowania wyłączony miał jeden z silników. Ostatecznie maszyna wylądowała także bez wysuniętego podwozia. Trzecie zdarzenie dotyczyło maszyny Aerofłotu wykonującej lot z Moskwy do Murmańska. Samolot mający problemy techniczne zawrócił tuż po starcie na moskiewskie lotnisko Szeremietiewo i lądował awaryjnie. W trakcie ciężkiego przyziemienia pojawił się ogień, który po zatrzymaniu oraz rozpoczętej ewakuacji pasażerów strawił doszczętnie tylną część kadłuba samolotu wraz ze statecznikiem pionowym i poziomym. W tym wypadku zginęło aż 41 osób, a wszystko przez chaos w kabinie po lądowaniu i brak stosowania się przez pasażerów do poleceń personelu pokładowego (np. ewakuacja z bagażem podręcznym).

Superjet 100

Suchoj Superjet 100 (Sukhoi Superjet SSJ) to regionalny samolot pasażerski zaprojektowany przez firmę Suchoj oraz biuro konstrukcyjne Jakowlewa i Iljuszyna. Awionikę dla samolotu dostarczała firma Thales, układy sterujące Liebherr, a silniki PowerJet. Montaż maszyn odbywa się w zakładzie w Komsomolsku nad Amurem, ale produkcja seryjna jest też w zakładach w europejskiej części Federacji Rosyjskiej. Konsultantem projektu był swego czasu Boeing, a partnerem strategicznym Alenia Aeronautica. We Włoszech działała także firma SuperJet International – spółka joint venture pomiędzy firmą Alenia Aermacchi (51 proc.), a holdingiem Suchoja (49 proc.), która była odpowiedzialna za wykonanie dostaw dla zachodnich odbiorców SSJ100. W zakładzie każda maszyna otrzymywała pełny wystrój kabiny pasażerskiej i malowanie danego przewoźnika oraz przygotowanie dokumentacji lotniczej do dostawy. Do tej pory zamówiono 300 Suchojów SSJ100 wraz ze 100 opcjami, a do końca ubiegłego roku dostarczonych było łącznie 150 samolotów tego typu.