„Wydobycie regolitu na powierzchni Księżyca w warunkach obniżonej grawitacji” to nowy projekt polskich naukowców, którzy chcą dowiedzieć się, jak pozyskać ten rodzaj skały.
Księżycowy regolit to nie tylko materia, jaką wyobrażamy sobie zwykle jako „pył księżycowy”, ale też większe kawałki skał, sięgające nawet do głębokości kilku, a nawet 20 m pod powierzchnią Księżyca. Jak przypuszczają niektórzy naukowcy, regolit może stanowić potencjalny materiał budowalny (np. do budowy baz). Gdy powstaną bazy księżycowe, konieczne stanie się wykorzystanie surowców miejscowych do produkcji materiałów potrzebnych do funkcjonowania ludzkich siedzib na naszym naturalnym satelicie czy ich rozbudowy, bowiem koszt transportu materiałów z Ziemi jest niebotyczny i wynosi około 20 mln dolarów za kilogram. Regolit pokrywający powierzchnię Księżyca składa się w ponad 98 proc. z 7 pierwiastków: tlenu, krzemu – 18,9 proc., żelaza – 15 proc., wapnia – 7,9 proc., tytanu – 6,5 proc., glinu – 5 proc., magnezu – 4,3 proc. i innych – 1,3 proc. (dane z miejsca lądowania Apollo 11).
Projekt kierowany przez dr. hab. Karola Seweryna z Centrum Badań Kosmicznych PAN w Warszawie uzyskał niedawno finansowanie w ramach grantu SONATA BIS NCN. Temat wniosku koncentruje się na wydobyciu i wzbogaceniu regolitu na równikowym obszarze Księżyca. W projekcie biorą udział również zespoły z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i Akademii Górniczo-Hutniczej.
Eksploracja Układu Słonecznego
– Eksploracja kosmosu jest przedsięwzięciem globalnym, wymagającym wielu wyzwań technicznych. Jej głównym celem jest rozszerzenie naszej cywilizacji na inne ciała Układu Słonecznego, zaczynając od sąsiednich, wysyłając zarówno roboty, jak i misje załogowe – napisano w streszczeniu wniosku. Jak wyjaśniono, In-Situ Resource Utilisation (ISRU) to gromadzenie, przetwarzanie, przechowywanie i wykorzystanie materiałów z kosmosu do wykorzystania w kosmosie. – W porównaniu z obecnym podejściem do transportu materiałów i sprzętu z Ziemi, ISRU zmniejsza całkowity koszt misji kosmicznych i powiązane z nim ryzyka – tłumaczą badacze.
Przekonują też, że „w szczególności technologie związane z ISRU pozwolą w przyszłości na umożliwianie tankowania satelitów i statków kosmicznych paliwem wytworzonym na miejscu, konserwację i naprawę satelitów, ustanowienie gospodarki kosmicznej jak również załogową eksplorację Układu Słonecznego”.
Badania nad regolitem z powierzchni Księżyca
Zespół naukowców z UWM, którym kieruje profesor Jacek Katzer, będzie odpowiadał za badania dotyczące technologii przetwarzania regolitu w celu pozyskania trwałego i odpowiedniego materiału, który w przyszłości ma posłużyć do budowy baz księżycowych. „Powodzenie tego projektu tak naprawdę pokaże, na ile możliwe jest funkcjonowanie poza naszą planetą: przebywanie na Księżycu, później na Marsie itd. Jeżeli nasze badania potwierdzą, że pokrywający całą powierzchnię księżyca regolit może być powszechnie używany, żeby to nasze pozaziemskie funkcjonowanie umożliwić i ułatwić, będzie to prawdziwy przełom” – komentuje prof. Katzer, cytowany w materiale prasowym z UWM.
W ramach projektu polscy naukowcy chcą m.in. przeanalizować wpływ zredukowanej grawitacji na sprawność systemów wydobywczych oraz interakcje między ziarnami regolitu podczas wydobycia.
Podanie adresu e-mail oraz wciśnięcie ‘OK’ jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na:
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa na podany adres e-mail newsletterów zawierających informacje branżowe, marketingowe oraz handlowe.
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa (dalej: TOR), na podany adres e-mail informacji handlowych pochodzących od innych niż TOR podmiotów.
Podanie adresu email oraz wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Podającemu przysługuje prawo do wglądu w swoje dane osobowe przetwarzane przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa oraz ich poprawiania.